Aladağlar Geleneksel Tırmanış Faaliyet Raporu

Evren ÇİFÇİ

 

1. MUDADOSK ile Beraber (9-16 Temmuz):

 

9-11 Temmuz: İzmir’ den bindiğim otobüsle aktarmalı ve gecikmeli olarak 9 temmuz sabahı Niğde’ ye ulaştım. Alışveriş yapamadan ucu ucuna gruba yetiştim. Çadır ve yemek partnerim Orkun, beni de düşünerek alışveriş yapmıştı. Dolmuş ve ardından traktörle ORDOS’ a ulaştık ve bahçesine kamp attık. Gün dinlenerek ve Cimbar’ da tırmananları izleyerek geçti. 10 temmuzda Doğan Palut’ un yönetiminde geleneksel tırmanış eğitimi verildi. 11 temmuz Cimbar’ da kaya tırmanışıyla geçti.

 

12 Temmuz: Sabah geleneksel tırmanış eğitimi devam etti, öğlenden sonra traktörle Sarımehmedin Yurdu’ na gittik ve kamp attık.

 

13 Temmuz: Doğan Palut’ un liderliğinde ip emniyeti olmaksızın Büyük Mangırcı zirvesini yaptık. Zirve çıkışını 2 grup halinde yaptık, ben ikinci gruptaydım. Yaklaşım tempolu ve yorucuydu.

 

14 Temmuz: Serbest gün. Dinlendim ve bölgedeki spor tırmanış rotalarında yapılan tırmanışları izledim. 22.00 ‘ dan itibaren Göktu’ nun liderliğinde Emli Vadisinde yaklaşık 2 saat süreyle gece yürüyüşü yaptık.

 

15 Temmuz: Sabah, Göktu’ nun liderliğinde Valikonağı’ na doğru trekking faaliyetine başladık. Sıyırma Boğazından Güzeller Batı Çanağı’ na yöneldikten sonra Lahitkaya’ nın doğusunda bir tepenin zirvesine kadar ilerledik ve grup buradan geri döndü. Önceden planladığım üzere, bu noktada gruptan ayrılıp(~13.20) solo olarak doğu sırtından Lahitkaya zirvesini yaptım. Erken yükselip klasik rotanın biraz kuzeyinde kaldım. Çürük bir kaya etabını 2. zirveye kadar devam eden bir yürüyüş etabı izledi. Buradan asıl zirveye basit bir travers ve kısa ama çok basit olmayan bir kaya etabı (~5m.) ile ulaştım (14.37). Hava bulutluydu ve aceleyle inişe başladım. Çantamı aşağıda bırakmış olduğum için benzer bir rotadan indim. Uygun bir iniş rotasını, birkaç başarısız denemenin sonunda epeyi vakit kaybıyla bulabildim. İniş çıkıştan daha uzun sürdü. Dönüş yolunda aralıklı olarak yağmur yağdı.

 

 

2. Solo (16-23 Temmuz)

 

 

16 Temmuz: MUDADOSK, öğlen saatlerinde traktörle kamp alanını terk ederek Aladağlar faaliyetini bitirdi. Ben klüpten bir çadır alıp solo faaliyetime başladım. Bugün dinlenerek geçti.

 

17 Temmuz: Sabah 6.30’da kamptan ayrıldım. Büyük Mangırcı Vadisinden Körteklitepe doğu yüzüne ulaştım. Bu yüzden, dikleşen çürük kaya yapısı nedeniyle birkaç defa geri dönüp rotamı değiştirerek ciddi vakit kaybettikten sonra hafif kuzeye kayarak uygun bir rota bulup zirve yaptım (12.30). Daha kuzeyden Küçük Alaca ile arasındaki sırta benim tercih ettiğim rotayla karşılaştırınca çok daha kolay çıkılabilir gibi görülüyordu. Bu sırt boyunca güneye doğru ilerleyip K. Alaca Zirvesi’ ne (3315 m.) ulaştım(13.27). Traverse güney doğu yönünde devam edip Alaca Dağına (3588 m.) batı yüzünden tırmandım (15.10). İnişi Avcıbeli Geçidin’ den yaptım. Biraz alçalıp platodan yürümek yerine sırttan yürüdüğüm için yine epeyi vakit kaybettim. Akşam Pınarı’ na ulaştığımda saat 8’i geçiyordu. Ormana varmadan hava tamamen kararmıştı. Sarımehmetler’ e vardığımdaysa neredeyse gece olmuştu.

 

18 Temmuz: Bugünü öğlen saatlerine kadar dinlenerek geçirdim. Öğlenden sonra kampı toplayıp kamp yüküyle Valikonağı’ na doğru yürümeye başladım (sanırım 15.30 civarında). Amacım kampı Güzeller Dağına ve Kokorot Vadisi’ ne nispeten yakın bir bölgeye taşımak, dağın biraz daha içine girmekti. Valikonağı’ nı ve ardından Sıyırma Boğazını geçtiğimde saat 19.45 civarındaydı ve hava kararmaya başlamıştı. Su bulup kamp kurmak için Güzeller’ in batı buzuluna gitmeyi düşünüyorken 3 gün önce trekkingte konuştuğumuz çobanla karşılaştım. Batı Çanağında yolunun üstünde bildiği bir su kaynağı olduğunu söyledi. Koşar adımlarla ilerleyen çobanı ağır kamp yüküyle bir saatten uzun bir süre takip ettikten sonra su kaynağını bulduk. Su, vadinin sonuna doğru, doğu yüzünde, vadi tabanından epeyi yüksek bir noktada mağaramsı kapalı bir yere dökülüyor ve hemen kayboluyor. Yaklaşıldığında bile suyu görmek mümkün değil ancak sesi duyuluyor. Sağ tarafında büyük bariz bir kaya kütlesi, hemen sol tarafında ise Güzeller’ e doğru çarşak ve çürük kaya zeminiyle dik yükselen kısa bir geçit var. Islanmadan su almak ancak dışarıdan mağaramsı oluşumun 3-4 m. yukarısına tırmanarak mümkün. Suyun tadı gayet güzel. Gece çadırla uğraşmadım, bivak yaptım

 

19 Temmuz: Saat 6 civarında kamp alanından ayrıldım. Kamp yüküyle su kaynağının solundaki geçitten yükselip (15-20 m.) Güzeller Dağı’ nın klasik rotasının (batı) önünde bir düzlüğe ulaştım. Burada kamp yükümü bırakıp klasik rotasından Güzeller Zirvesi’ ni (3441 m.) yaptım (11.15). Rota, emniyetsiz ve botla giren birisi için dikkat isteyen ve (benim için) biraz zorlayıcı bir kaya etabıyla başlıyor. Bunu bir yürüyüş etabı (plato) ve nispeten basit bir kaya etabı izliyor. İnişin sonuna doğru çıkıştakinden biraz farklı bir rota izledim ve düzlüğün 6-7 metre yukarısında bulunmak istediğim yerin 5-6 metre kuzeyinde kaldım. Bu noktadan bulunmam gereken yere yaklaşık 3 metrelik biraz riskli bir travers atmam gerekti. Düzlüğe vardıktan sonra kamp yüküyle Güzeller Kuzey Çanağına ve oradan da çanağın kuzeyindeki çarşaktan yükselip Küçük Cebel Doğu Geçidi’ ni geçerek hava karardığında Kokorot Vadisi’ ne ulaştım. Karanlıkta uzun ve zahmetli bir aramanın sonunda Sulağankaya Buzulundaki ince akıntılardan yetecek kadar su elde ettim. Gece bivak yaptım.

 

20 Temmuz: Öğlen saatlerine kadar dinlendim. Yemek yeyip yola çıkana kadar da epeyi vakit geçti. Hedef kampı Yedigöller’ e taşımaktı. Boruklu geçidini geçmek yerine H1-H2 arasındaki sırta çarşak boyunca yükselmeye karar verdim. Daha yüksekten başladığı için, en az eğimli olan kısmın biraz doğusunda, nispeten daha dik, kısa bir kaya etabı da içeren bir rotayı tercih ettim. Kaya etabında planladığım rotanın dışına çıkınca biraz vakit kaybettim. Planladığım rotaya ulaşmak için çarşakta travers atmam gerekti. Travers sırasında kayma tehlikesi yaşadım. Sırta ulaştığımda vakit epeyi ilerlemişti. Sırt boyunca kuzeybatı yönünde ilerleyip 3600m.’ deki H2 (19:10) ve H3 (19:19) zirvelerini yaptım. H3’ ten sonra ikiye ayrılan sırtta kuzey yönünde biraz ilerleyip batı yönünde, çürük kaya etapları da içeren, dik, kısmen zorlu ve riskli bir çarşak inişiyle havanın tamamen kararmasına yakın Yedigöller’ in güneyine ulaştım (20:40 civarı). Karanlıkta merkeze doğru ilerledim. İlerlediğim yolun ilerisini göremediğim için, merkezin çevresindeki tepelerden inerken çok vakit kaybettim. Tahmini 22:30 civarında Büyük Göl’ ün kuzeyindeki kamp alanına ulaştım. Burada karşılaştığım 2 kişiyle beraber yemek yiyip bivak yaptık.

 

21 Temmuz: Dün karşılaştığım kişiler bu sabah ayrıldı. Bivak yaptığımız yere çadır kurdum. Bütün gün dinlenerek ve Yedigöller civarında dolaşarak geçti.

 

22 Temmuz: 7 civarında kampı toplayıp Yedigöller’ den ayrıldım. Hava güneşli ve açıktı. Hedef Çağlınbaşı veya Akçay geçidini kullanarak Dipsiz Göl’ e ulaşmaktı. Bir doğa harikası olan Hasta Hocanın Yaylasından geçip Büyük Göl’ ün karşısında yükselmeye başladım. Haritayı algılamakta zorluk çektim. Etrafı daha rahat görebilmek için halen hangisi olduğundan emin olamadığım bir zirve yaptım. Kayanın çok çürük olması nedeniyle tırmanış tahminimden çok daha zor oldu. Yaptığım zirvenin, haritayı yorumlama adına pek katkısı olmadı. Hava hızla bulutlanıyordu. Endişe ve aceleyle, çıktığımdan daha uzun ama daha basit bir rotadan çantamın yanına indim. Geçitlerin nerede olduğunu anlamaya çalışarak biraz daha vakit kaybettikten sonra, sonunun geçit olduğunu düşündüğüm dik bir çarşağa tırmanmaya başladım. Çarşağın sonundaki sırtın arkası uçurumdu. Geçit arayarak dik çarşakta ağır kamp yüküyle 2-3 saat travers yaptıktan sonra çürük bir kaya etabından zorlukla yükselip, diğer yüzüne inebileceğim bir sırta en sonunda ulaştım. Ancak burası ulaştığımı sandığım Akçay Geçidi değildi ve beni Dipsizgöl’ e değil Akçay Bölgesine ulaştırdı. Burada karşılaştığım Yörüklerin yanına kamp attım.

 

 

23 Temmuz: Bir şeyler atıştırıp toparlandım. Yörüklerin ikramlarını yedikten sonra erken saatte yola çıktım. Hedef ORDOS dağ eviydi. Tarif edilen yoldan ilerledim. Yolda karşılaştığım çobanların ısrarlarıyla günün 3. kahvaltısını da onlarla yaptım. Sanırım 13:30 civarında dağ evinin epeyi uzağında (Maden Vadisi’ nin ötesinde) içinde ilerlediğim vadi bitti ve yerleşim bölgelerine ulaştım. Köy yollarında 2 saat civarında yürüyüp dağ evine ulaştım. Oradan Niğde’ ye gidip İzmir otobüsüne bindim.